Fereshta Noori schreibt über den Schmerz afghanischer Frauen &#8211; هفت فرشته؛ روایتگر دردهای زنان افغان

Das Buch „Sieben Engel“, von Fereshta Noori, einer afghanischen Bürgerrechtsaktivistin und Frauenrechtlerin, enthält sieben tragische und reale Geschichten, die die Autorin selbst erlebt hat. Die Geschichten zeigen einen bewegten Blick auf die Rolle von Frauen in Afghanistan.

Fereshta Noori, Autorin des Buches „Sieben Engel“, ist 31 Jahre alt und hat ihr Studium im Bereich Kino und Schreiben im Iran und in dem Fach Marketing in den Niederlanden abgeschlossen. Derzeit ist sie Mitglied des Koordinierungsausschusses für Frauen in Afghanistan, Mitglied des Vorstands der Ariana-Afghanistan Association des „Khronangin“ in Holland und gleichzeitig bei der niederländisch-afghanischen Vereinigung, der Flüchtlingsschutzeinrichtung in Holland, tätig.

Sie sagt, ihr Ziel bei der Veröffentlichung dieses Buches ist es, ihr eigenes Leiden und das von einer Reihe von Frauen in Afghanistan zu erzählen. Seit 2005 ist sie in verschiedenen Bereichen für Frauen, Kinder, Behinderte und Flüchtlinge als Aktivistin der Zivilgesellschaft im Iran, in Afghanistan und einigen anderen europäischen Ländern tätig gewesen.

Erinnerungen an die harten Tage der Migration

Fereshta Noori wurde in Kabul geboren. Während ihrer Kindheit, in der Kriege herrschten und ihre ältere Schwester verschwand, war sie gezwungen, Afghanistan zu verlassen. Sie floh zuerst nach Pakistan und danach in den Iran. Doch im Iran wurde sie ebenfalls mit verschiedenen Problemen konfrontiert: Sie durfte nicht zur Schule gehen, ihre Familie und sie hatten keinen Arbeitsgenehmigung und auch keine Ausweise. Außerdem wurde sie häufig mit Diskriminierung und Belästigung konfrontiert.

Schließlich gelang es ihr, ein Rehabilitationszentrum im Iran zu finden. In diesem Zusammenhang entschied sie sich, ein Zentrum für Menschen mit Behinderungen in Afghanistan zu gründen. Dieser Traum ging in Erfüllung. Vor einigen Jahren ging sie zusammen mit ihrer Familie nach Afghanistan und gründete in der Provinz Herat das Rehabilitationszentrum.

Wenn aus Notizen ein Buch entsteht

Fereshta Noori beginnt die Geschichte damit, von ihrem eigenen harten Leben zu erzählen. Laut ihren Angaben schrieb sie ihre Geschichte auf ihrer Facebook-Seite, was von Freunden dort oft gelobt wurde. Ihre Freunde baten sie, diese Artikel im Rahmen eines Buches niederzuschreiben. Es würde so für die ganze Welt zu lesen sein. Schließlich entschied sie sich, ihre Notizen als Buch zu veröffentlichen und selbst zu finanzieren.

Frau Noori erzählt, dass sie während ihres Lebens mit vielen Problemen konfrontiert wurde und daher die Situation anderer afghanischer Frauen in ihrem Heimatland und auch in den Nachbarländern versteht. Deshalb ist sie daran interessiert, bedürftigen Frauen und Menschen mit Behinderungen von verschiedene Weise zu helfen.

Neben ihrem Rehabilitationszentrum hat Frau Noori übrigens auch als Korrespondentin in Afghanistan gearbeitet. So konnte sie einige ihrer Geschichten und Erlebnisse aus ihrer journalistischen Karriere mit in das Buch von „Haft Fereshta“/„Sieben Engel“ einfügen.

فرشته نوری درمورد دردهای زنان افغان می نویسد. کتاب „هفت فرشته“ اثر ادبی فرشته نوری فعال جامعه مدنی و فعال حقوق زن که محتوی این کتاب شامل هفت داستان غم انگیز و واقعی است که خود نویسنده نیز شامل این هفت داستان می باشد.

فرشته نوری، نویسنده کتاب های „هفت فرشته“ و „درد نامه“، ۳۱ سال دارد و تحصیلاتش را در رشته های سینما و ژورنالیزم در ایران و رشته اداره و بازاریابی را در هالند به پایان رسانده است.

. درحال حاضر او درهالند زندگی می کند و عضو هیئت تحریر مجله بانو، ناشر اندیشه های زنان در اروپا، عضو هیئت رهبری انجمن آریانا افغانستان شهر „خروننگین“ هالند بوده و همزمان با اتحادیه انجمن افغان های ساکن هالند و موسسه ی حمایت از پناهنده ها در هالند فعالیت می کند. او می گوید، هدف او از چاپ کتاب های چون“هفت فرشته“ و „دردنامه“ روایت درد و رنج زندگی سخت خودش وشماری دیگری ازخانم های افغانستان است.

او از سال ۲۰۰۵ بدین سو در عرصه‌های مختلف چون امور زنان، کودکان، معلولین و پناهنده ها به حیث یک فعال اجتماعی مدنی در ایران، افغانستان و برخی ازکشورهای اروپایی فعالیت کرده است.
فرشته نوری در نوسیندگی پارچه های ادبی و اشعار ومقالات به زبان دری نیز استعداد و مهارت دارد. او دو‌ مجموعه کتاب بنام های (هفت فرشته) و (دردنامه) که بیشتر حکایتگر دردها ومشکلات خودش است نیز نوشته کرده است.

خاطرات روزهای سخت مهاجرت

فرشته نوری، درکابل به دنیا آمد ودر آوان کودکی به دلیل شدت گرفتن جنگ های داخلی و ناپدید شدن خواهر بزرگ اش وی همراه با خانواده اش مجبورشدند تا نخست به پاکستان وسپس به ایران مهاجرت نمایند که در دیار غربت نیز با کوله باری ازمشکلات گوناگون مانند محروم بودن کودکان ازمکتب رفتن، نداشتن شناختی کارت و جواز کارهای مناسب روبرو بودند. علاوه برآن او و خانواده اش مانند دیگر مهاجرین نیز بابرخورد های تبعیض آمیز واذیت و آزار روبرو بودند.

سرانجام خانم نوری پس ازسپری کردن مشکلات زیاد موفق شد تا دریک مرکز توانبخشی درایران راه پیدا کند ودراین جریان وی تصمیم گرفت تا همچون مرکزی را برای افراد دارای معلولیت درافغانستان ایجاد کند که این رویای وی به حقیقت پیوست. چندسال پیش وی همراه با خانواده اش به افغانستان رفت ودر ولایت هرات مرکز توانبخشی را تاسیس وبه فعالیت آغاز نمود.

دلنوشته هایی که به کتاب تبدیل شد

فرشته داستان را از زندگی سخت و رقت بار خود شروع می کند. به گفته خانم نوری، درابتدا او دل نوشته های خودش را از طریق صفحه فیس بوک اش به اشتراک می گذاشت که با استقبال گرم دوستان اش وسایر مخاطبان روبروشد و دوستان وی از او خواستند تا این نوشته ها را درقالب یک کتاب به رشته تحریر درآورد تا دراختیار همه قرار بگیرد که بالآخره وی تصمیم گرفت یاد داشت هایش را درقالب یک جلد کتاب ازبودجه شخصی اش به چاپ برساند.

خانم نوری می گوید، که وی درجریان زندگی اش با مشکلات زیادی دست وپنجه نرم کرده است و وضعیت سایر زنان افغان را درافغانستان به ویژه کشورهای همسایه درک می کنند و ازهمین رو علاقمند است تا از طرق مختلف به خانم های نیازمند وافراد دارای معولیت کمک کند.

درکنار مرکز توانبخشی او به عنوان خبرنگار نیز درافغانستان کرده است که ازطریق کارخبرنگاری نیز با موارد گوناگون روبرو شده است وتجربه کسب کرده است. او برخی از داستان های جریان حرفه خبرنگاری اش را نیز درقالب کتاب هفت فرشته جا داده است.

Bio
Latest Posts

Wafa Qadir

Ich bin in Ghazni/Afghanistan geboren und studierte Politikwissenschaften für zwei Jahre in Ghazni. Außerdem habe ich während meiner Arbeit an vielen journalistischen Fortbildungen teilgenommen. Anschließend begann ich, gemeinsam mit verschiedenen Medien zum Beispiel als Reporter bei Tolo&Tolonews Tv, Ap und 8am daily zusammenzuarbeiten. Von 2012 bis 2015 habe ich als Korrespondent bei der Deutschen Welle gearbeitet. Meine Hobbys sind Fußballspielen, Laufen und Musik hören.